Światełko w tunelu. Réfugié

Światełko w tunelu - nadzieja w beznadziei, drogowskaz w mroku.
To konkretne światełko w tym konkretnym tunelu nie jest dobrą wróżbą. Bynajmniej nie dla tych, którzy codziennie na nie patrzą z okien swoich pokojów. 
Tunel biegnie pod lotniskiem. Na nim rozpościera się jeden z pasów startowych.
Wznoszący się samolot nie kojarzy się z wolnością wyboru.

Obok lotniska ścielą się pola. Codziennie słońce zachodzi tak krwiście. Jutro nie przynosi nadziei na pomyślniejszy dzień. Jest odliczaniem.

Obok szare budynki, druty kolczaste, budki strażnicze. To uzbrojone po zęby więzienie dla nielegalnych emigrantów. Konkretnie - dla kobiet z dziećmi. Tu są przetrzymywane zanim zostaną zapakowane na pokład samolotu i odesłane do gorszego świata. Do świata, z którego wyrwały się za niejednokrotnie wielkie pieniądze, za ostatni grosz. Bo świat dzieli się na réfugiés i citoyens. Jak w filmie "Elizjum" z Jodie Foster i Mattem Damonem.

Zanim stałam się "obywatelem" też byłam "uciekinierem". Bez "papierów" i bez praw. Persona non grata, personne n'étant pas la bienvenue, tolerowana, ale nie akceptowana...
Twoim jedynym przewinieniem jest to, że pragniesz zapewnić sobie i swoim bliskim godniejszy byt, którego nie chce lub nie potrafi zapewnić ci twój własny kraj. 
Nie chcesz nic za darmo. Chcesz pracować, zarabiać, żyć, placić podatki...

Ty mówisz: "Nie jestem przestępcą. Nie wsadzajcie mnie za kraty. Chcę takiego samego życia dla moich dzieci, jakie wy zapewniacie swoim"
Oni mówią: "Gdy was nie było, nasze domy stały otworem. Nie baliśmy się, że zostaniemy okradzeni. Na ulicach było bezpiecznie."
Ty mówisz: "Nie jesteśmy wszyscy złodziejami. Większość z nas to uczciwi ludzie. Nierzadko wysokiej klasy specjaliści"
Oni... Zalewacie nasz kraj... Chcemy ochronić przed wami nasze społeczenstwo, ocalić dobrobyt...
My... Wnosimy nowe wartości do waszego życia. Zwiększamy wasz obrót brutto...
Oni...
My...
Każdy ma swoje racje...
Każdy tylko chce dobra dla siebie i swoich bliskich...

Odkąd weszliśmy do Unii Europejskiej, większość naszych rodaków przebywa legalnie. Jednak Belgia jako jeden z ostatnich europejskich krajów zniosła ograniczenia na pracę dla Polaków. 
Nie musimy się juz przemykać pod murami kamienic, by nie wpaść w oczy policjantom. Nie spędzają nam z powiek snu "łapanki" w metrze, czy autobusie. Możemy pracować, kształcić się, rozwijać...

Mam koleżankę - Brazylijkę. Pracuje na czarno, uczy się, pomaga rodzinie w kraju. Mozolnie buduje swój byt. Stara się od lat bezskutecznie o legalny pobyt. 
Największym jej koszmarem jest wizja, że podczas rutynowej drogowej kontroli trafia do więzienia przy lotnisku. I czeka długie tygodnie lub nawet miesiące na swoją kolej. Do miejsca, gdzie umiera nadzieja i skąd jest tylko jedna droga-bez powrotu...