Czytać miedzy liniami.

Ponoć by dobrze zrozumieć kobietę trzeba umieć czytać miedzy wierszami. 

By dobrze zrozumieć Mia Zia trzeba umieć żyć miedzy liniami. 

Tak przynajmniej głosi filozofia marki. Umiejętnie zbudowany wizerunek marketingowy firmy sugeruje, ze mamy do czynienia z wyjątkowo naturalnymi produktami, wykonanymi w systemie ręcznej manufaktury przez lokalnych pracowników (głównie pracownic) Maroka, Turcji, Indii, Nepalu. Wszystko to brzmi logicznie i jest zgodne z prawdą. Ale gdy popatrzeć na cenę uroczych ręcznie tkanych ubranek, to nie wiem dlaczego myślę że, że pięknie skrojona filozofia, a zyski trafiające bynajmniej nie do tych małych pracowitych rączek to dwie różne rzeczy... Ubranka są śliczne: zabawne, radosne, dziewczęce, sto procent naturalne, tyle, że według mnie... nieprzyzwoicie drogie! Jestem przekonana, że jedna ze znanych mi dziergających blogerek potrafi wyczarować równie piękne rzeczy, równie naturalne, ale o wiele tańsze. Skłamałabym gdybym powiedziała, że jestem nieczuła na pełną radości zabawę kolorami Mia Zia przywodzącą na myśl bajkowy świat dzieciństwa. Tak, ale zabawiam się nimi tylko w czasie wyprzedaży. I to, gdy zniżki zaczynają się co najmniej od 60%.  Wtedy dopiero, według mnie, produkty zasługują na swoją rzeczywistą cenę. 

Paski podłużne i poprzeczne noszę bez wyrzutów sumienia i dbałości o zdanie specjalistek od wizerunku. Oczywiście, gdyby trzeba było być adwokatem w swojej sprawie, to mam na tę okoliczność stosowny argument. Moja filozofia brzmi: Tego co w pewnych miejscach jest wystarczająco grube - nie jest w stanie nic bardziej pogrubić! I tego się uparcie trzymam.

To pozwala mi bez wyrzutów sumienia cieszyć się barwnymi wzorami i czerpać inspiracje. Gdy na brukselskich ulicach przeminie złocista jesień i zakróluje grudniowa szaroburość będzie to miało oprócz znaczenia praktycznego również wydźwięk psychologiczny. 


Zdjęcia z kolekcji jesiennej Mia Zia



A gdy na dobre nastaną głuche, czarne jak atrament zimowe noce - zacznę robić kolorowe pompony! Tak, tak, nie przesłyszałaś się!
Będę przyczepiać je w różnych zaskakujących miejscach. Niech wywołują uśmiech na twarzach: na ulicy, w metrze, w pracy... Takiego energetycznego paliwa będzie nam wtedy potrzeba. Zaopatrzę się w motki kolorowej włóczki, nożyczki i kartoniki i rozpocznę pomponikową manufakturę. Po prostu je zrobię! Przecież nie będę ich kupować w butiku Mia Zia za nieadekwatne pieniądze. Taki pompon ma szeroki wachlarz zastosowań. Hej, jeśli coś wam przychodzi do głowy,to podpowiedzcie do czego mogą służyć kolorowe, włóczkowe pomponiki? Już niedługo - zbiorę do kupy wasze i moje pomysły - materiał na któryś kolejny post! 


homefamilyanddesign.blogspot.com