"Marzenia spełniam w Brukseli" - zapraszam Was na spotkania autorskie w Polsce.

No tak. Ten post musiał powstać właśnie teraz. No bo jak inaczej? Już się wzruszam na myśl, że wielu z was poznam podczas tego weekendu, choć wydaje mi się, że przecież i tak znam was od dawna. Waszą wrażliwość, radości, kłopoty, zdolności, porażki, sukcesy, marzenia, dążenia, poglądy, temperamenty... Jesteśmy ze sobą już długi czas. Czasami czytam sobie was pomiędzy wierszami. Dopowiadam to co przemilczane... Wreszcie będzie okazja uścisnąć niektórym z was dłoń osobiście. Nie wszyscy z was są "fejsbukolubni", więc zamieszczam tutaj informacje o moich warszawskich spotkaniach autorskich. 

Dla moich rodaków z Podlasia podaję jeszcze jeden termin: 20 luty, piątek, godzina 16.30 Ośrodek kultury w Ciechanowcu. 

Tak. Marzenia spełniam w Brukseli. Nie sądziłam, że moja książka narobi wokół tyle szumu. Żartuję, że gdybym wiedziała, że tak będzie postarałabym się jeszcze lepiej. Nie, nie kokietuję was fałszywą skromnością. Myślałam, że moja publikacja pożyje życiem barwnego motyla i umrze cichutko niezauważona. Dostarczy trochę emocji rodzinie i przyjaciołom. Nie podchodziłam do tego ambicjonalnie, bo piszę sobie od serca, zawsze. A ono, to moje pisanie zatacza kręgi, jak kamień wrzucony do wody - powoduje rozchodzące się fale. Jedno zdarzenie generuje drugie, a to następne. Czy mogę powiedzieć, że odniosłam sukces? Zuchwale powiem, że tak. Zależy jednak, co jest dla Ciebie miarą sukcesu, ty, który czytasz teraz te słowa. Rozpoznawalność, bogactwo, kariera??? Według mojej miary, tak, odniosłam sukces, co prawda jeszcze częściowy, ale już widoczny. I nie jest nim żadna z wymienionych wyżej rzeczy. Dla mnie sukcesem jest to, że moje słowa trafiają do właściwych osób. To, że moje pisanie łączy ludzi bardzo różnych wiekowo i światopoglądowo, ponad wszelkimi podziałami. Jesteście tak bardzo od siebie i ode mnie inni, co nie znaczy, że wszystkim wam przyklaskuję. Ten kto zgadza się ze wszystkimi, nie zasługuje na to, by ktokolwiek z nim się zgadzał. Ja tylko szanuję waszą odmienność i staram się patrzyć na świat z empatią, nie wyrzekając się swoich poglądów. Staram się być z wami szczera i zbieram tego owoce. Facynuje mnie różnorodność waszych osobowości. Uczę się was i czerpię z waszego bogactwa, oddając wam przetworzone na słowa myśli. Pełny sukces będzie wówczas, kiedy moja pasja będzie moją pracą, a praca - pasją. Aż do zatarcia subtelnej granicy: co jest czym...

Cieszą mnie szykujące się spotkania. Cieszy mnie, że będzie uczestniczył w nich w Warszawie aktor teatralny i filmowy Dariusz Kowalski. Nasz znakomity Siemiatyczanin, znany między innymi z takich filmów jak Prawo Agaty, Komornik, Plebania, zgodził się udzielić mi wsparcia medialnego. Cieszy mnie zainteresowanie znanej i lubianej dziennikarki z jednej z najbardziej rozpoznawalnych telewizji, która wyraziła chęć zrobienia ze mną reportażu - portretu do ogólnopolskiego magazynu. Celowo nie podaję z nazwiska i nazwy, póki projekt nie jest zmaterializowany. To, że zapraszana jestem do szkół, by mówić młodzieży o tym, że warto marzyć i podejmować trud realizacji marzeń, że młode redaktorki chcą robić ze mną reportaże (panie Madzie) do swojej internetowej telewizji i wspierać mnie medialnie. Że mogę mówić, mówić, mówić. I pisać. A ktoś inny chce słuchać i czytać. 

Dziękuję.

I zapraszam.