Ciechanowiec - miło jest wracać do miejsc i ludzi.

Jaki dzisiaj mamy dzień? - zapytałam wczoraj syna jadąc do pracy rano. Spojrzał na mnie i się uśmiechnął - Ciężko wrócić do codzienności, prawda mamo? - powiedział...

W czwartek zajechałam z lotniska do swego polskiego domu o drugiej nad ranem. Szczęśliwie rolnicy nie blokowali dróg. Obeszłam swoje podlaskie kąty, zrobiłam herbatę. Wtuliłam się w szeleszczącą pościel... Nazajutrz z rana pojechałam do Ciechanowca. Następny powrót do źródeł...

Sprawczynią tego całego cudownego ciechanowieckiego zamieszania, była ta drobna osóbka, moja podlasko-warszawska "menadżerka" :) Ela.

Najpierw w szkole, z młodzieżą - prawie każdy z nich ma przecież kogoś w Belgii. Zwiedziłam szkołę, poszczególne klasy. Budynek piękny, dopieszczony, czuje się pasję pracujących tu ludzi. Tylko dzieci z każdym rokiem mniej...

Później: Miejski Ośrodek Kultury, a w międzyczasie wywiad do lokalnych mediów. Obce - znane twarze, dużo radości, wzruszeń, wspomnień. I rozmowy, rozmowy, rozmowy... Okazuje się, że moja książka jest pretekstem, punktem wyjścia do rozmów o rzeczach, które dotyczą nas wszytkich: o miłości, akceptacji, wyobcowaniu... Dostałam w prezencie kalendarz promujący Ciechanowiec. Bo muszę wam powiedzieć, że w Ciechanowcu całkiem dużo się dzieje! Jeszcze tu powróce latam, a najlepiej na święto chleba. 

Pani dyrektor ośrodka przyszła mimo wysokiej gorączki i choroby. Bardzo to doceniam! Dziękuję :)

O gościnności mieszkańców Ciechanowca miałam okazję się przekonać już wiele lat temu, gdy prowadziłam w tym miasteczku sklepik z biżuterią. Tym razem zaskoczył mnie sympatyczny gest dyrekcji Hotelu Nowodwornego, gdy dyrekcja zafundowała mi kawę i wielki, pyszny kawał torta. Skąd oni mnie znają? Hmmm. Musiała w tym maczać palce moja ciechanowiecka Ela... Tym niemniej, bardzo miły gest, a hotel nowy, piekny i wytworny. 

Początek mego pierwszego polskiego tournée bardzo udany. Następnego dnia przystanek: Warszawa.