Dziękuję!

Jestem wam coś winna.

Po prostu, dziękuję!

Bez was nie byłoby tej książki, którą od kilku dni trzymam w łapkach, a która wprowadza tyle dobrego zamieszania w moim życiu. Bez was ja byłabym inna. Nadajecie kolorytu moim działaniom. Dzięki wam mój blog ewaluuje w dobrym kierunku. Wszystkim razem i każdemu z osobna, kto dorzucił choć jeden malutki kamyczek do nadania realnego kształtu moim marzeniom - dziękuję. Wstyd mi to powiedzieć, ale często wierzycie we mnie bardziej niż ja sama. Dlatego to wy jesteście po części autorami mojej książki. Nie będę was wymieniać z imienia osobno, ale pamietam każde dobre słowo, każdą konstruktywną krytykę, każdy gest motywacji. Cieszę się, że wspólnie ze mną stworzyliście miejsce w cyberprzestrzeni, gdzie wpadacie by pogadać, powzruszać się, posłuchać moich opowieści, a nawet się posprzeczać. Wspólnie przeszliśmy już kilka lat i ciągle was przybywa. Nie ma może tego odzwierciedlenia w komentarzach, ale widze to w statystykach ile was przewija się tu codziennie. 

Ostatno jestem odrobine mniej aktywna na waszych (i własnym) blogu, ale gdy pierwsza gorączka promocyjna opadnie, otrzepię kurz z ubrania i znów wrócę do spokojnego pisania postów. Wkrótce nadrobię wszystkie zaległości. Zostańcie ze mną.

Wiecie co? Jesteście wspaniali! Jestem waszą fanką! Mówię szczerze, nie kadzę. 

Gdyby to było możliwe, chciałabym was gościć na ktorymś z moich autorskich spotkań, by móc was usciskać osobiście i podziękować. Jestem wielką, niezasłużoną szczęściarą. Otaczaja mnie fajni ludzie! I nawet jesień sprzyja mojej promocji. Piekniejszej pogody nie było w Belgii od początku XX wieku. Czego chcieć więcej... Może tylko, żeby noce były dłuższe...