"Nie walcz z przeciwnikiem, cierpliwie zbieraj zwolenników."

Zaświeciło słońce. 

Zapragnęłam wzmocnić jego działanie. 

Uderzyć kolorem po oczach. 

Mocny strzał... 

Są ludzie, ktorzy nie znają play fair. Patrzysz w twarz przeciwnika. Gdy wszystko zawodzi, strzelasz dokładnie między oczy. Nie w plecy, gdy się odwróci, nie przez osoby trzecie, ale otwarcie, prosto w twarz. Jeden nokautujący strzał. Słowem. 

 

Czasami korci by strzelić poniżej pasa, tak by kolana od razu zgięły się do klęczek. Ale tylko zaciskasz pięści, odwracasz się i odchodzisz...  

Metody walki. W polityce, życiu, partnerstwie. W której z nich upatrujesz sposobu na zwycięstwo? Jak reagujesz na agresję, pogardę? Czy nadstawiasz drugi policzek, ignorujesz, czy potrafisz zdrowo dokopać? 

Kiedyś miotałam sie jak w potrzasku. Odbierałam jako wielką niesprawiedliwość fakt, że jedni zadają ból bez skrupułów, a dla mnie, gdy chcę oddać, mówią: daj spokój, nie zniżaj się do ich poziomu, to nie w twoim stylu. Jak to nie?! Umiem się bronić! Nie chcę być szlachetna wobec własnych zranień. Potrafię być perfidna, jeśli nastąpi mi się na odcisk, kąsnąć tak by długo bolało. A nawet wypić krew, nie robiąc dziurki. Zagrać w takie same karty. Szybko się uczę, potafię być mistrzynią w nokaucie, ale... Nie czułam się z tymi umiejętnościami komfortowo...

Świat wokół nas, również ten wirtualny kapie agresją, pogardą, manipulacją. Jest mi z tym źle.

Między innymi, w ramach reakcji na to powstał mój blog. Sama intuicyjnie szukam stref życia z dobrą energią i takie miejsce stworzyłam.

Całą moją filozofię życiową wyrażają słowa na które trafiłam w ostatniej "Urodzie życia". Ucieszyłam się bardzo, gdy je przeczytałam, bo to znaczy, że nie tylko ja tak myślę. To znaczy, że jest nas więcej i taka filozofia ma sens. 

"Nie walcz z przeciwnikiem, cierpliwie zbieraj zwolenników."

Wszyscy ci ludzie tworzą coś w rodzaju plemienia. A plemię, które rośnie gromadząc się wokół pozytywnych wartości ma bezwzględność kuli śnieżnej. A jednocześnie nie ma natury agresywnej. Skupia ludzi przy czymś, a nie przeciwko czemuś. Takie myślenie daje wolność.( ...) Kiedyś największą wartością było posiadanie. Dziś mądry człowiek wie, że największą wartością jest łączenie się z innymi, a tu jeśli coś oddaję, to tego nie tracę."

Już nie uderzam. Albo coraz rzadziej, nieświadomie. Dziś uderzam tylko intesywnym kolorem mego ubrania. Ale to nie przynosi nikomu krzywdy. Przeciwnie. Budzi sympatię. Cieszy oko.