Niedzielny poranek blondynki w wielkim mieście

Jest takie jedno miejsce w Brukseli, które blondynka lubi odwiedzić wczesnym, niedzielnym rankiem. Pisałam o nim wielokrotnie w różnym kontekście. To miejsce między Pałacem Królewskim, a Pałacem Sprawiedliwości. Mimo, że to Grand Place jest perełką tego miasta, to dla mnie osobiście serce Brukseli bije właśnie tutaj. To w tym miejscu jest skupisko muzeów, wszelkich instytucji państwowych i kulturalnych. 
O każdej porze dnia i nocy, a także roku,  tętni życiem, choć nie odczuwa się obecności tłumów dzięki wielkim, otwartym przestrzeniom.  Troszkę dalej, Petit et Grand Sablon, gdzie blondynka zostawiła kawał swojej młodości i najpiękniejsze wspomnienia. Jakby to było wczoraj!
Dlatego wczesnym rankiem, gdy miasto jeszcze śpi po sobotnich uciechach, lubię wykraść się po cichu z domu. Nasycić się energią tamtych miejsc i wrócić do siebie z papierową torba pełną pachnących, chrupiących bułeczek na śniadanie.

Czasami blondynka wykrada się w towarzystwie własnego męża. Takie wyprawy mają szczególny urok. Mąż robi wtedy swojej żonie mnóstwo zdjęć. Snują się bez celu po znanych na pamięć brukowanych uliczkach odnajdując tych dzieciaków pełnych wiary we własne możliwości sprzed dwudziestu lat. I nie mogą się nadziwić jak w pewnej piosence, że chociaż:

"to już było, znikło gdzieś za nami, choć w papierach lat przybyło, to naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami".

Plac pomiędzy Pałacem Królewskim, a parkiem zamienia się często w miejsce sezonowych imprez czy wystaw, tym razem jest to Salon Rzeźb Lodowych. Dodatkową atrakcją, z ktorej chcielismy skorzystać była platforma wynosząca zwiedzających na wysokość, myślę, że co najmniej z 10 pięter, z której można podziwiać panoramę Brukseli w promieniu 12 km. Nie bez powodu piszę " chcieliśmy skorzystać", a nie "skorzystaliśmy". Okazało się, że nie możemy robić zdjęć z góry, o co nam głównie chodziło, i wszelki sprzęt fotograficzny trzeba zostawić w depozycie.

Trochę się obraziliśmy na taką dyskryminację i odpłynęliśmy w stronę Place Royale, gdzie na środku na swoim koniu siedzi Gotfryd de Bouillon , któremu poświęciłam oddzielny post (szukajcie w zakładce: "Bruxelles" lub "Belgique")

Tutaj też znajduje się przepiękny kościół Saint Jacques sur Coudenberg.

 

I to jest ta chwila, gdy nic więcej blondynce do szczęścia nie potrzeba w niedzielny poranek. Usiąść sobie na schodach i oglądać jak kolorowy film, potok turystów przepływający przed oczyma... I nigdzie się nie śpieszyć...

Ze schodów kościoła rozciąga się widok na Dolne Miasto...

Ale zaraz, zaraz, to jest jednocześnie post modowy... O sukience będzie jeszcze co najmniej dwukrotnie, więc celowo ją pomijam dzisiaj. Buty, River Woods występowały juz kiedyś, a więc palmę pierwszeństwa oddaje paltocikowi takiemu trochę folk, firmy Desigual, ostatnio bardzo w Belgii popularnej. Ma barwny, fantazyjny design. Wnosi trochę kolorów na szare, zadeszczone (wszak to zima, pora deszczowa w tym klimacie) ulice. Chociaż dziś pogoda była wyjątkowo zachwycająca!

Jeszcze ostatni rzut okiem w lusterko i wracamy do siebie na wieś. Ciągle jakoś tak to surrealistycznie wygląda, że dwa, skrajnie różne moje światy dzieli tylko kwadrans jazdy samochodem. Za chwilę zapomnę, ze byłam w sercu Brukseli, jakbym nigdzie się tego ranka nie ruszała z moich wiejskich opłotków z krowami i kozami pasącymi się za płotem.

Do zobaczenia Brukselo, do jutra...

Nie bez powodu zamieściłam to drugie zdjęcie, na którym po zbliżeniu widać odbijające się w wieżowcu rusztowania. Okolice dzielnicy Unii Europejskiej, to niekończący się plac budowy. Burzy się stare-zupełnie jeszcze nowe i dobre budynki i buduje się jeszcze nowsze...



Gdy piszę ten post jest już głęboka noc... 
Platforma, z której można podziwiać panoramę Brukseli mieni się kolorowymi światłami i przypomina statek kosmiczny...
Dobranoc:)