Park Tenbosch

Na dobry początek posta ( i dnia) mały, inspirujący cytacik:

Dla przeciwwagi wielu uciążliwości życia niebo ofiarowało
człowiekowi trzy rzeczy:
nadzieję, sen i śmiech.
Immanuel Kant

Jak już kiedyś wspominałam, wielką radość sprawia mi odkrywanie różnych ciekawych zakątków leżących tuż pod moim nosem, w zasięgu ręki. Dziś odkrywam dla was uroczy park Tenbosch.
Bruksela należy do jednych z najbardziej zielonych stolic Europy. Widać to dopiero z lotu ptaka, lub... z tarasów kamienic wychodzących w głąb podwórza. Wiekszość licznych zielonych enklaw kryje się w bramach wielkich, monumentalnych domów. Zadziwiające uczucie: idziesz ulicą, na której nie uświadczysz drzewka ni krzaka, wchodzisz przez metalową bramę i nagle znajdujesz się w innym swiecie! Oaza spokoju, dochodzą tu stłumione odgłosy ulicy, ogródki zabaw, małe korty tenisowe czy boiska do gry w piłkę...
Uroczy, mały park Ten Bosch cieszył się kiedyś złą sławą. Był atrakcją dla amatorów mocnych wrażeń: pełno było tu wyskakujących nagle zza drzew ekshibicjonistów, można było łatwo stracić torebkę lub dostać nóż pod żebro. 
Zmieniła się dyrekcja parku i zamienił się on - jak za dotknięciem czarodziejskiej różczki- w miejsce, gdzie możesz poleżeć na trawie, poczytać książkę, ulubiony cel spacerów matek z dziećmi i zakochanych. Wzmozona jest dyskretna ochrona i monitoring - nie wiadomo skąd bezszelestnie pojawia się strażnik gdy trzeba interweniować. Jeden z niewielu parków przyjaznych dla zwierząt -  znajdują się tu dystrybutory z torebkami na zwierzęce odchody, więc nie ma wymówki... Jest czyściutko i nie spotykają cie niemiłe niespodzianki, jak na większości brukselskich ulic -  gdzie musisz patrzeć uważnie pod nogi by nie wdepnąć w psią kupę!

Park leży na granicy Ixelles i Uccles -  dwóch prestiżowych brukselskich dzielnic słynących z ładnej, secesyjnej architektury. Perełkami są rozłożyste, ogromne burżuazyjne domy - maisons de maitre.