Obserwatorzy

Energia.



Luty zaczyna się wielkim smutkiem. Osobistym. Takim, który wpisany jest w pożegnania z pewnością ostateczności. Bez możliwości odwrotu. Ryzyko tych rozstań jest nieuchronnie związane z ludzkim losem. Sprawia, że się zatrzymujemy na chwilę. Może to błogosławione paradoksalnie momenty życia, bo inaczej nigdy nie znaleźlibyśmy w jego pędzie, czasu na refleksję o jego kruchości. Dopiero, kiedy braknie kogoś, kto zawsze w naszym życiu był, zanim pustka zarośnie na nowo nawałem zdarzeń, absurdem niepotrzebnych czynności zagłuszającym potrzebę relacji. Nasze tępe, współczesne zagłuszacze głodu kontaktów z żywym człowiekiem. Pożeracze energii.

Bo energię można tracić na dwa sposoby. Lubię ją tracić z Tobą na rozmowy, zarwane noce, które niosą ukojenie, radość, śmiech, reset umysłu i odpoczynek dla ciała. Z radością ją tracę, gdy praca, którą wykonuję rozpala mi krew w żyłach! Nie żałuję jej, gdy przemierzam pola wzdłuż i wszerz, po kostki w glinie z moim psem. I gdy trzeba wyciągnąć kogoś z opresji gdy traci pod nogami grunt, na twórcze kłótnie jej nie żałuję. Najwspanialsze idee rodzą się w ogniu sprzecznych opinii. Na bycie piękną dla mnie samej – tracę ją szczodrze. Wiem, że akceptacja siebie jest pierwszym krokiem do tego by kochać Cię bez ograniczeń. Na płacz – bo wraz z nim, jak wiosenny deszcz blaszaną rynną wypłukuję z siebie toksyny, lęki, smutki, nieporadności. Już dziś wiadomo, że i chłopaki płaczą. Ba, prawdziwy mężczyzna powinien od czasu do czasu pokazać swą wrażliwą stronę męskiej mocy. Tracę energię na celebrację śniadania z Tobą, poranną kawę, wieczorną lamkę wina w towarzystwie innej inspirującej mnie kobiety, zrobienie pysznej pizzy dla tego jedynego błysku w Twoim oku. Tańczyć w deszczu i robić niepoważne rzeczy. Oto na co nie żal mi twórczych sił! Wydatkować energię czuwając przy łóżku bliskiej, lub całkiem nieznanej osoby. Na walnięcie pięścią w stół, gdy wymaga tego sytuacja. Na postawienie na swoim, lub wielkość... rezygnacji, nawet za cenę swoich prywatnych zysków emocjonalnych. Wtedy, gdy wiem, że tak dla Ciebie będzie lepiej... A to nie jest łatwe. To zżera sporo mojej energii. Nie zawsze chcę być szlachetna. Nieraz zwyczjnie tylko: CHCĘ postawić na swoim. Być małą zachłanną, egoistyczną dziewczynką.

Na nocne pisanie tych słów dla Ciebie przed nagłym wyjazdem do Polski nie żałuję energii, bo jutro gdy ja będę mknąć jasną wstęgą autostrady, Ty będziesz czytać te słowa. One będą wywoływać w Tobie jakieś myśli i emocje. To, że w Tobie poruszam wrażliwe struny, warte jest każdej dawki boskiego prądu. Gdy zamieniamy się miejscami, wiem ile dobra potrafisz mi dać, zużywając Twoją energię na moją skromną osobę. Lubię oglądać po raz enty filmy z pozytywnym przesłaniem, za każdym razem na koniec wzruszam się i płaczę. Ale to dobry płacz.

To wszystko nie jest strata. To inwestycja. Pomnażanie. Najlepszy fundusz inwestycyjny.


Ale są dni, gdy nagle energia uchodzi ze mnie jak powietrze z przebitego balonika i czuję się jak wypruta z życia szmaciana lalka. Moją siłę potrafią wyssać wampiry energetyczne, ale ludzi czerpiących z mojej energii nie obawiam się najbardziej. Z tym potrafię sobie jakoś radzić. Unikam jak ognia kwaśnych, zgryźliwych, wiecznie narzekających. Gdy tylko wyczuję takie klimaty, cichutko zamykam drzwi i spadam. Nic tam po mnie. Inaczej daję się nieraz wpuścić w ten kanał i... też zaczynam na wszystko narzekać i snuć czarne wizje.
Tracę energię, gdy wbrew sobie angażuję się w sprawy, do których nie jestem przekonana, tylko dlatego, że boję się odmówić. Gdy nakładam na swoje ramiona jeszcze więcej obowiązków, bo mam zakodowane w jakichś chorych komórkach, że musze być the best we wszystkim co robię i robić tego jak najwięcej. Mam ochotę nieraz podrzeć wszystkie kalendarze, terminarze i powtarzać za Kusym z serialu „Rańczo: „Nic nie muszę. Jak zrobię, tak będzie dobrze.”

Najgorsze są zakamuflowane pożeracze naszej twórczej siły.
Wszyscy je znamy. Może są nieliczne wyjątki, ale one sa jak dinozaury, które dawno wyginęły. Pułapki na naszą energię są wpisane w nasze życie. Dobrze wiecie o czym mówię. Facebook, skoro tylko otworzymy oczy (nieliczni tylko nie mają tam jeszcze konta), skrzynka mailowa, telefon, komputer... Regina Brett w jednej ze swoich książek, nie pamiętam już której pisze:”Swój sprzęt elektroniczny traktujemy lepiej niż własne ciała. Co noc podłączamy telefony komórkowe do ładowarek, ale sami rzadko śpimy dość długo, by naładować własne baterie.” Chyba ma rację i mogę powiedzieć z całą pewnością na własny temat, że śpię dużo za krótko...

Jak się ratować? Zapytasz.
Odpowiedź jest zdumiewająco prosta. Ale to właśnie najprostsze rozwiązania są genialne.

Modlitwa, medytacja, celebracja życia, otaczanie się dobrymi ludźmi.
Staram się na te rzeczy znaleźć czas. Dlatego tak bardzo cieszę się z moich spotkań autorskich bo są doskonałą okazją do zatrzymania się, spotkania wspaniałych ludzi, dla których zwyczajnie w tym zagonionym i zagłuszonym świecie brakuje czasu. Bo mogę wypić z Tobą filiżankę kawy, piwo, lamkę wina, cokolwiek, bądź też szklankę wody i porozmawiać o tym co nas boli  i cieszy.

Nie daj się zaszczuć cywilizacyjnymi zdobyczami tego świata. łap równowagę. Czy może ktoś z Was zauważył jak zbawiennie wpływa na nas dzień odcięcia od wszelkich mediów? Jakby człowiek na nowo się narodził! Spróbujcie, polecam. Rzadko mi się to zdarza, ale czuję się po tym jak po pobycie w najlepszym SPA.

Skoro i tak utrata naszej energii jest nieuchronna, skieruj jej strumień w odpowiednią stronę. Byśmy z tej utraty czerpali siłę.

Gdy to będziesz czytać, będę w drodze. Ale myśl o tym, że skłoniłam Cię do chwili refleksji i relaksu, dodaje mi... energii. 

Wszystko będzie dobrze. Takie banalne zdanie, ale jaki w nim ładunek energetyczny. Czasem nawet nie zdajesz sobie sprawy jak najprostsze słowa potafią leczyć, przywracać wiarę. Bo słowo to też energia. Potężna. Wiem to z autopsji.

Życzę Wam dobrego dnia. Aga Ko





Komentarze

  1. Również uważam, że poczucie obowiązku w dużym stopniu psuje mi radość życia. Jednak trudno się od tego uwolnić.
    Serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W umiarkowanym stopniu jest pozadane :) Pozdrawiam gorąco :)

      Usuń
  2. Bardzo lubię do Ciebie zaglądać bo zawsze piszesz coś bardzo ciekawego i pouczającego:))masz wiele racji w tym co piszesz:)))niestety nie zawsze nam się udaje żyć zgodnie z naszymi potrzebami:)))Pozdrawiam serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. życie to ciągłe kompromisy i walka :) Pozdrawiam Reniu i dziękuję :)

      Usuń
  3. Och, Agnieszko - nie żałuję ani jednej sekundy spędzonej z Tobą. Na rozmowie, na pobycie w Twojej drugiej ojczyźnie, na czytaniu napisanych przez Ciebie słów na blogu...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dopiero zobaczyłam Twój komentarz Różo, jakoś mi umknął. I nawzajem. Ten wzajemnie spędzony czas chyba trzeba rozpatrywać w kategorii wielkich duchowych zysków... :) Pozdrawiam cię bartdzo, bardzo mocno...

      Usuń
  4. Aguś, przytulam Cię wirtualnie wspaniała Dziewczynko i nie żal mi czasu!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja myślę, że pewnego dnia spędze go z Toba dużo i realnie Basiu:)

      Usuń
  5. Kochana moja jesteś wspaniała :-) Wybacz, że tak rzadko komentuję, ale zawsze czytam, czytam i jeszcze raz czytam :-) Mnie osobiście kopa do życia daje muzyka (zkładam słuchawki i wydzieram się na całe gardło (tzn. wg mnie ja śpiewam:-)) słuchając starego, dobrego rocka :-) Moja córka, też daje mi motywację do działania :-) Jestem trochę wariatką, ale na poważnie nie dałoby się przeżyć ;-) Przede wszystkim robię to, co sprawia mi i mojej rodzinie, przyjaciołom przyjemność, a w nosie mam to, co inni na ten temat myślą. Żyję w swojej bajce i wyścig szczurów, to nie dla mnie. Ściskam mocno !!! Buziaki

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też mam Cię na oku kochana! :) w sercu i pamięci...

      Usuń
  6. "Życie się nie kończy, ono się zmienia".
    Piszesz o energii, a ona tylko przechodzi z jednego miejsca w inne choć nas to zawsze zasmuca.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dokładnie, momenty przejścia czasami nas wybijają z rytmu... Pozdrawiam!

      Usuń
  7. Cytat na dziś:
    Modlitwa, medytacja, celebracja życia, otaczanie się dobrymi ludźmi.
    Jestem teraz w pracy, czytam twój wpis. Piję powolutku zielony jęczmień i delektuję się twoimi słowami. Wszystko, co piszesz jest mi znane, można by powiedzieć na to wszystko- takie życie. Ale ja się nie angażuję w takie myślenie, wolę zaangażować umysł w coś, co mnie uszczęśliwi- a jest tego wiele i są to najczęściej malutkie rzeczy, jak na przykład delektowanie się wschodzącym słońcem, które towarzyszy mi w drodze do pracy.
    I tobie życzę pięknego dnia Agnieszko:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jaka piękna celebracja zycia. O Ciebie i Twój czas nie muszę się martwić... Ty jesteś jego panem, a nie on - Twoim...

      Usuń
  8. Lubię luty, kwitną moje ukochane przebiśniegi i mam urodziny :-) Energię czerpię głównie ze swojego wnętrza. Nie wiem skąd ona się tam znalazła. A może jestem buzującym wulkanem, w którym ciągle bucha i bulgocze :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Razem świętujemy, wiem.... zdradź mi, lub przypomnij kiedy Twoje? dokładnie?

      Usuń
  9. Dużo pozytywnej energii Agnieszko posyłam...tak bywa, raz mamy jest więcej, innym razem mniej...buziaki...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dzięki! uzupełnię swoje niedobory paliwem w razie czego :)

      Usuń
  10. Aga, jesteś cudowna! Twoje wpisy zawsze sobie zostawiam na wolną chwilę, żeby przeczytać je w spokoju, ciszy i niczego nie przeoczyć. Pięknie to wszystko ujęłaś! W pełni Cię popieram :)
    Pozdrowienia :)

    OdpowiedzUsuń
  11. pożegnania zawsze są smutne a nawet trudne, przytulam Aga
    im więcej Cię czytam tym bardziej odnoszę wrażenie, że jesteśmy do siebie podobne... nie wiem co to, może to po prostu nasze wspólne strony z których pochodzimy, a może doświadczenie życiowe by nie napisać mądrość ;)
    uściski Aga

    OdpowiedzUsuń
  12. Jeden z moich poprzednich szefów powszechnie nazywany był wampirem energetycznym. Było w tym określeniu wiele prawdy a przeciw nie pomagał nawet czosnek o srebrnych spinkach do mankietów nawet nie wspominając
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pozostawał drewniany kołek, ale to byloby zbyt radykalne rozwiązanie... :) Pozdrawiam!

      Usuń
  13. W tym biegnącym i pospiesznym życiu warto się zatrzymać choć na chwilę..

    OdpowiedzUsuń
  14. Oj, trzeba mieć duże pokłady energii, aby normalnie żyć. Dla mnie luty też się tak przygnębiająco zaczął - smutek tych kałuż i błota, brzydka pogoda - ponura i w ogóle bez sensu. Pozdrawiam! :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Każdemu potrzebne jest refleksyjne spojrzenie i oddech w pędzie życia.

    OdpowiedzUsuń
  16. Oj, Agnieszko, dotknęłaś problemów , z którymi często się borykam i nie zawsze wychodzę z nich zwycięsko, choć z wiekiem zdarza mi się częściej unikać toksycznych ludzi, toksycznych sytuacji, kierować energię na właściwe tory. Jednak, gdyby ktoś mnie zapytał, czy nie żałuje tego, co zrobiłem, w czym brałem udział , to powiedziałbym, że niczego nie żałuję; może coś zrobiłbym teraz inaczej, czegoś bym nie powiedział, ale nawet przykre, albo bardzo bolesne doświadczenie z ludźmi procentuje u mnie pozytywnymi myślami. Jednym z moich nauczycieli życia jest Leopold Staff. Pozdrawiam, Tomasz

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tomaszu, ja tez jeszcze często popełniam błędy, ale tak chyba trzeba, ciągle się uczę. A wiesz, ja podobnie, niczego nie żąłuję oglądając się wstecz, nawet tego co było bolesne - wycjągnęłam wnisoski na przyszłość... Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia!

      Usuń
  17. To Mądrość którą masz w sobie i Miłość pozwalają na pisanie w prosty sposób o tak trudnych sprawach. Wydaje się wszystko wręcz oczywiste.......a po Twoich słowach nagle nabierają wagi sprawy, które są najważniejsze. Wiesz, że spotkanie Ciebie to dla mnie jak wielka nagroda! Uściski.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Witam w moim świecie LA VIOLETTE. Mój blog nie ma aspiracji politycznych, społecznych, ani żadnych innych. Moja przestrzeń jest otwarta dla wszystkich, którzy kochają życie w każdym jego przejawie bez względu na poglądy i wszelkie inne kryteria. To strefa dobrej energii w sieci i dbam o to by tak zostało.

Będzie mi miło, jeśli zostaniesz na dłużej.
agaa2086@gmail.com

Popularne posty