Śpieszmy się być uważni...

W Nowym Roku, krok po kroku miało być tylko lepiej. Ale nie jest. Smutno jest. A dziś na dodatek wieje wiatr. Po prostu szaleje. Na szczęście głowy nie urywa, ciepły, nie od morza Północnego. Ale mąci spokój duszy. Złe myśli zasiewa.

Kilka dni temu wpadłam na chwilę na bloga do Basi. Przeczytałam jej wpis poświęcony pewnej osobie. Przeczytałam i wyszłam nie pozostawiając śladu. Jeszcze nie mogłam. Komentarz zawisł gdzieś między gulą w gardle, a kroplą atramentu. 

Mam pewien niezawodny klucz do waszych blogów. Biorę ulubioną lekturę na warsztat z kubkiem parującej kawy lub pomarańczowo-cynamonowej herbaty. I czytam od deski do deski - o bożym świecie zapominając! Dużo się u was zmienia podczas mojej nieobecności. Niezmienna jest tylko pewność, że zawsze jesteście.

A do Niej zwyczajnie nie zdążyłam... Przeoczyłam... I mam o to do siebie pretensję.
Po jej postach nic nie wskazywało, że jest AŻ TAK źle. Że dni są policzone. Nie skarżyła się. Ta Jej pogoda ducha mnie zmyliła. Do ostatniej chwili karmiła nas słowem, ogrzewała dusze, promieniała pogodzona z odchodzeniem. Stąd żyłam iluzją, że czas rozstania jest jeszcze daleki... 

JUDYTA. "La vie est belle i ja też". Na ostatnim zdjęciu wśród rozpromienionych współsióstr jej wymęczona, szara twarz. Teraz to już nasz człowiek po tamtej stronie... Po tej została pustka i jej słowa błąkające się po wsze czasy w przestrzeni. Coraz bardziej lubię internet... 

Pisała o prostych i wielkich rzeczach. Lekko i dowcipnie przemycała ważne życiowe treści. Nie prawiła morałów, a dla wielu z nas świeciła przykładem. Uśmiecham się przez łzy. Pamiętam jej zabawne komentarze. Pamiętam, że nie cierpiała szczerze tych moich butów. :)

"Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą" Śpieszmy się... Śpieszmy się kochać... 

Powtarzane po tysiąckroć piękne słowa księdza Twardowskiego, stają się w końcu pustym frazesem w konfrontacji z naszym brakiem uważności i nieśmiertelnym pospiechem. Powiem tak: Śpieszmy się być uważni... W życiu, pracy, z uwagą spoglądajmy na dziecko, na niespokojny oddech chorego, na męża, żonę... Czy w ich wzroku nie czai się lęk, zniechęcenie, wołanie o pomoc... Zapowiedź bolesnej, gwałtownej zmiany. Śpieszmy się być uważni... 
Uważajmy, kogo zapraszamy w nasze progi i komu udzielamy gościny. Bądźmy - nie podejrzliwi, nie nieufni, ale zwyczajnie - uważni... 

Wydarzenia w Paryżu... Każda taka bolesna sytuacja wywołuje piękne przykłady ludzkiej solidarności. Współczucie ogromną falą przetacza się po świecie. Ale to tylko zbieranie tego co się zasiało. Wmówiono nam, że wszyscy ludzie są braćmi. Jak widać nie wszyscy i nie wszędzie. Tolerancja to nie demoralizacja i przyzwalanie na wprowadzanie złych zwyczajów w naszym własnym domu. Zrównanie w prawach gospodarzy i gości. To nie może się udać. Proces jaki zachodzi właśnie w Europie jest tego dowodem. Nie myl uważności z brakiem tolerancji. Nie daj się zaszczuć gdy tym zarzutem wywijają jak szabelką. Kochaj mądrze ludzi. BĄDŹ UWAŻNY. 
Każdy europejski polityk biorący odpowiedzialność za regulacje prawne w swoim kraju powinien powiesić sobie koło lustra w łazience (o ile jeszcze może uczciwie patrzeć na swoje w nim odbicie każdego ranka) słowa wypowiedziane przez premier Australii Julię Gillard:

„Jestem zmęczona zamartwianiem się naszego narodu czy nie obrażamy jakichś osobników i ich kulturę. Mówimy głównie po ANGIELSKU, nie po hiszpańsku, libańsku, arabsku, chińsku, japońsku, rosyjsku czy w jakimkolwiek innym języku. Dlatego jeżeli pragniecie stać się częścią naszej społeczności nauczcie się naszego języka. Zaakceptujemy wasze wierzenia i nie będziemy o nic pytać. Żądamy tylko byście zaakceptowali nasze i żyli w harmonii i pokojowym radowaniu się razem z nami.”

„To jest NASZ KRAJ, NASZA ZIEMIA i NASZ STYL ŻYCIA i pozwolimy wam w pełni radować się tym wszystkim. Gdy jednak skończycie z narzekaniem, marudzeniem i uskarżaniem się na naszą flagę, naszą rotę, nasze chrześcijańskie poglądy, na nasz styl życia, zachęcam was do skorzystania z jednego z największych praw naszej demokracji, z PRAWA DO OPUSZCZENIA naszego kraju”. Jeśli ci się tu nie podoba to WYJEDŹ. Nie zmuszaliśmy ciebie byś tu przyjechał. Chciałeś tu być. Zaakceptuj więc kraj, który TY obrałeś.” (fragmenty luźno zaczerpnięte z sieci)

Bądź uważny. Nie przegap, byś nie żałował. Nie daj się wpuścić w maliny. Miłej niedzieli. Niech następny tydzień przyniesie tylko dobre wieści. Niech życie składa się z bzdurek.