Obserwatorzy

Nadprzyrodzona siła, czy rozwiane marzenia?


Zawsze chciałam tworzyć "pozytywne treści" (tak to ładnie się nazywa) w tym często parchatym życiu, ale jednak - ŻYCIU, w myśl zasady: "lepszy wróbel w garści, niż skowronek na dachu".

No i postanowiłam założyć firmę (któryż to już raz!), tym razem autorską. Było to jakiś czas temu. I było to w Polsce. Że też Bóg nie uderzył laską w ścianę (głowę), jakąś błyskawicą nie zatrzymał mojej ręki, gdy podpisywała stosowne papiery w urzędzie miejskim.
Nie zdążyłam jeszcze powiedzieć "A", gdy już miłościwie nam panujący ZUS, powiedział w moim imieniu "B" wzywając mnie na dywanik w swoje wysokie progi.
Z naburmuszonych min pań urzędniczek odczytałam powagę sytuacji, które z niechęcią cedząc informacje, najwyraźniej grobowe milczenie uważały za swoją urzędniczą cnotę i powinność.

Zanim rozwinęłam skrzydła, juz mi je ZUS zaczął zwijać, próbując mnie wmanewrować w podwójne opodatkowanie, czy coś takiego. Nie znam się na tym i pewnie uszłoby to mojej uwadze, gdyby nie chciano ode mnie wyrwać to, czego nie zdążyłam jeszcze zarobić. 

Sugerowaniu mi, że okradam państwo polskie mówię stanowcze: NIE - rzekłam w duchu i.... wzburzona napisałam 4 strony wyjaśnienia i uzasadnienia z sugestią, że powinno mi się raczej dokładać, lub zwrócić mężowi to - co dokładał do moich wyjazdów do Polski w celu krzewienia kultury. Praktycznie za friko. 

Panie zdumione patrzyły jak dobieram kolejne kartki A4. Postawiłam kropkę i jeszcze tego samego dnia zamknęłam swoją działalność w kraju nad Wisłą. (w moim przypadku nad wartkim Bugiem) Z hukiem. Raz na wieki! 
Postanowiłam być artystką "na swoim" gdzie indziej. 
Gdzie mnie nie traktują jak potencjalnego złodzieja.
Wyjaśniają, o co pytam (bo są przeciez konkurencyjne "zusy" i jak mi się nie spodoba, mogę odejść)
Że częstują mnie kawą i herbatą, gdy przychodzę na umówione spotkanie z urzędnikiem odnośnie firmy. (a jestem tylko szarym petentem, nie bratową naczelnika - takie traktowanie to tu humanitarna, społeczna norma)

całość czytaj:
https://www.korzeniewska.com/blog/nadprzyrodzona-sila-czy-rozwiane-marzenia

Komentarze

  1. ZUS to jest w ogóle jedna wielka pomyłka i wstyd... Nawet czegoś dobrego w tym życiu zrobić nie wolno. Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  2. Witaj
    Z ZUS-em mam ostatnio często do czynienia w związku chorobą.
    Szkoda, że nikt nie zajął się do tej pory na poważnie ludźmi tam pracującymi: lekarzami-orzecznikami, urzędnikami!
    Ta są osoby: bez serca, taktyki, kultury bycia!
    Pozdrawiam;)
    http://spacerem-przez-zycie.blogspot.com


    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślałam, że to tylko pechowe doświadczenia moje, moich znajomych i bliskich... a jednak widzę, że to zjawisko na większa skale... Pozdrawiam serdecznie

      Usuń
  3. Wiem to wszystko i tak mi wstyd że tak właśnie jest.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Witam w moim świecie LA VIOLETTE. Mój blog nie ma aspiracji politycznych, społecznych, ani żadnych innych. Moja przestrzeń jest otwarta dla wszystkich, którzy kochają życie w każdym jego przejawie bez względu na poglądy i wszelkie inne kryteria. To strefa dobrej energii w sieci i dbam o to by tak zostało.

Będzie mi miło, jeśli zostaniesz na dłużej.
agaa2086@gmail.com

Popularne posty