Ach, co to byl za dzien!

Jesli ktos spodziewa sie rewelacji, bedzie zawiedziony! Dzien ten nie byl bogaty w nadzwyczajne wydarzenia, aczkolwiek bardzo szybko mi przelecial. Jak zwykle w sobote, rozdarta miedzy zakupy i "domowanie" lapalam 100 srok za ogon nie mogac skupic sie na jednej rzeczy. Przede wszystkim zmienilam charakter mego holu wejscowego. Ze wzgledu na to, ze jest dosc ustawny ( duzy prostokat) i dzieki temu, ze nie dorobilismy sie jeszcze domofonu i dzwonka- co za tym idzie- i tak wszyscy wchodza tylnimi drzwiami od podworza- kacik ten pelnil role mego osobistego biura. Troche z dala od zgielku domownikow.


Wczoraj jednak stalam sie dobrowolnie osobista sekretarka mego meza. Litosc mnie wziela bo ma ostatnio tyle roboty, ze nie wyrabia sie z papierkami, postanowilam czasami mu troche pomoc. Zataskalismy wiec moje biurko do jego ciasnego biura na pieterku. Pierwsza moja czynnoscia bylo zrobienie miejsca wsrod sterty papierzysk na dzbanek z tulipanami. Nastepnie na dobry poczatek wspolpracy zrobilam mu kawe, po czym cicho, by go nie ploszyc karnelam sie do Ikei, ktora mam pod nosem- i czesto mi sie przydaje, gdy zabieram sie za porzadkowanie- zaopatrzylam sie w 10 sztuk biurowych ( pomaranczowych!) pudelek na duperele i jeszcze kilka innych segregatorow i tak wyposazona wrocilam zaprowadzac lad i porzadek w tym siedlisku biurowego chaosu. 


Porazajacy wzrok mego lubego i jego zlowrogie ostrzezenie: tylko mi bron Boze nic tu nie porzadkuj!- zmusil mnie do zmiany planu na dzien jego nieobecnosci. Bedac przekonana, ze moje "biurowanie" na dzis zakonczone, poszlam na dol wypelnic jakos luke po biurku w holu. Szwagier wrozy mi najwyzej tydzien zgodnej wspolpracy z mezem, jest przekonany, ze pozniej- moje biurko wroci z powrotem do punktu wyjscia. Mamy z mezem zupelnie odmienne sposoby pracy... Jestem jednak optymistka.. i wykazuje dobra wole.


Czym tu wypelnic pusta sciane w holu... Mhmmm...Wiadomo, ze kwiatki, roze i blawatki to moja slabosc, epoka wiktorianska itp. Wiadomo tez, ze chwilowo z przyczyn banalnie oczywistych- brak kasy-musze bazowac na tanich rozwiazaniach, moje szare komorki zaczely intensywnie pracowac. Wszak to brak i niedostatek sa studnia inspiracji, a nie nadmiar i szybka dostepnosc czego tylko zechcemy, rozwiazanie pojawilo sie za chwile! 
Niewielki, metalowy, bialy stolik ogrodowy, mocno zuzyty, na to pastelowe nakrycie ( oczywiscie w angielskie kwiatki), nakrycie bylo pierwotnie zaslonka :) i jest !!


Wracajac do wydarzen dnia dzisiejszego, mielismy tez zapowiedzianych w ostatniej chwili gosci. A wiec szybka improwizacja: salata z oliwkami i nadziewanymi feta pomidorkami, ziemniaczki zapiekane, szynka pieczona- udaje sie zawsze i uwaga... kaczka! ale jaka! Nigdy wczesniej nie sadzilam, ze kaczka z puszki, co prawda nie byle jaka, bo nagrodzona jakims tam medalem, zrobiona na francuska modle, moze tak smakowac. W przepysznym smaku kaczki nie ma ani krzty mojej zaslugi. Moja rola ograniczyla sie do otwarcia puszki, wyjeciu czterech udek i zapieczeniu ich- przez krotka chwile w piekarniku- delisious! nigdy nie sadzilam, ze kaczka- gotowiec moze byc taka pyszna, krucha, smaczna, chudziutka. Ten pomysl na szybka " domowa" kaczke "sprzedala" mi kolezanka, ktora jest smakoszka, pasjonatka i znawczynia wielu miedzynarodowych kuchni, a wiec moglam polegac na jej zdaniu, gdy polecila mi "gotowca" jak domowego do wykorzystania w podbramkowych sytuacjach.


Wszyscy sie objadali, az milo bylo popatrzec!! Co do aury to cholernie zimno sie zrobilo, nie bylo wiec mowy o sesji na dworze, zarzucilam tez modne pastele na rzecz sprawdzonych w zimniejsze dni bezy i czerni. Mysle, ze moge liczyc na zrozumienie :)

Moj hol w nowej szacie :)

Strazniczka ogniska domowego; 


nizej: fotografie o tematyce "modowej" pochodzace z przedwojennych czasopism dla kobiet, kupilam je na targu staroci i wydobylam ich piekno "ubierajac" w biale, proste, nowoczesne ramki

jeszcze jedna bardzo wazna " ramka" w moim zyciu: 


bywaja dni, a nawet lata gdy zycie rzuca cie na kleczki, kiedy wszystko sie wali....
Te slowa wielokrotnie pozwolily mi przetrwac trudne chwile, podniesc sie z kleczek i pojsc naprzod: 
najwazniejsza rzecza, ktora cie nigdy nie zawiedzie- jest- uczyc sie- powiedzial  Merlin pykajac fajeczke- to najlepsza rzecz na smutki.....
Piekny budujacy cytat, polecam przeczytac w calosci; pochodzi z ksiazki: " Byl sobie krol".
Ta ramka wedruje ze mna przez wszystkie moje mieszkania i znajduje honorowe miejsce, wszedzie tam gdzie jestem, pomogla wielu moim bliskim... Takie budujace slowa!

Wspomniana kaczka- mysle, ze mozna znalezc ja w polskich, duzych supermarketach, kosztuje ok 8,00 euro, a wiec troche ponad 30 zl? w srodku sa 4 pyszne udka

a teraz pare "zdjatek" ubraniowych: