Obserwatorzy

November 18th, 2017


Wasz czas jest ograniczony, więc nie marnujcie go na życie cudzym życiem. Nie dajcie się schwytać w pułapkę dogmatu, która oznacza życie według wskazówek innych ludzi. Nie pozwólcie, by szum opinii innych zagłuszył wasz wewnętrzny głos. I co najważniejsze, miejcie odwagę iść za głosem swojego serca i intuicji. Wszystko inne jest mniej ważne”Steve Jobs

Tak mi w oczy wpadł ten cytat i postanowiłam się z Wami nim podzielić...

Ale nie to jest tematem dzisiejszego posta. To znaczy, o tym przy okazji. Pamiętać te słowa trzeba i codziennie sobie je powtarzać. Ale dziś bardziej chcę napisać o tym, że jest mi niezręcznie po tak długiej nieobecności wracać do blogowania. Nie wiem, którymi drzwiami wejść i jak się zachować, jak Was powitać. Post ten będzie bardzo chaotyczny, jak zwykle po długiej nieobecności. Po nim pójdzie już bardziej gładko, zwłaszcza, że w zanadrzu mam wiele różnych tematów. Już za chwilę, za dzień, za dwa z nimi pojedziemy.
To, że mnie nie było, nie znaczy, że się obijałam. W międzyczasie dużo pracuję, ale też dużo siedzę na Facebooku. To prawda, biję się w piersi. Pęd życia wymusza na mnie te krótkie formy twórczości, dzielenie się myślami, a forma portali społecznościowych bardzo to ułatwia wciągając nas w spiralę uzależnienia. I nie wiadomo kiedy, zasypiasz i budzisz się z twitterem, fejsem i instagramem przy poduszce. I ten świat, wydumany w pewnym sensie, nierzeczywisty zasysa Cię nieraz aż na dno i ludzie zaczynają go mylić z realnym życiem. I są zawiedzeni, że mają tysiące znajomych, a na rzeczowe zapytanie, czy prośbę o pomoc, odpowiada taka znikoma liczba osób... I wtedy przywracają sprawom ich należyte miejsce i wartość. Budzą się ze snu. Ze mną nie jest na szczęście jeszcze tak źle, wiele rzeczy sobie już dużo wcześniej uzmysłowiłam, wiele sądów obaliłam, wiele przekonań przewartościowałam. I Facebook mnie nie zwiedzie złudzeniami i nie wyprowadzi na manowce zręcznie ustawianymi algorytmami, I za wiele nie oczekuję po papierowych, facebookowych znajomościach i tym bardziej miło, gdy trafiam na fajnych ludzi. Ale nie próbuję niczego oczekiwać, ani sama nie prezentować roszczeniowych postaw. 
​Staram się by to media społecznościowe służyły mi, a nie odwrotnie, choć na pozór może to różnie wyglądać. 

Ale wracam do meritum mego dzisiejszego wpisu. Czyli kajam się, kajam się, kajam...
W dodatku coś się stało i nie mogę newslettera do Was wysyłać, czekam, aż mój syn rozwiąże mój problem. 

Tytułem usprawiedliwienia, powiem, że naprawdę dużo pracuję. Sieję, sieję, sieję, i choć jeszcze nie zbieram, to już zaczynam widzieć wschodzące efekty mojej pracy. 
Niedawno były targi książki w Krakowie. Niedługo znów wyjazd do Polski na kilka dni i parę spotkań. W międzyczasie ciągnę kilka projektów (w rożnym tempie, z rożnym skutkiem):
- nowa powieść (nie zaglądałam doń od tygodni...)
​- książka dla dzieci (o przygodach pewnego pieska w Unii Europejskiej)
- zbiór opowiadań emigracyjnych, częściowo z pierwszej książki (dojrzałam w międzyczasie) plus inne nowelki,
- tłumaczenie na język francuski (znalazłam parę fantastycznych tłumaczy! Specjaliści od literatury porównawczej: polsko - francuskiej)
i takie tam inne drobiazgi... 

Za tydzień po raz pierwszy będę w Mons (Belgia) na wieczorze literackim, poprzedzającym miejscowe targi (ponoć największe w Walonii) jako jedyna Polka. W ostatni poniedziałek, po raz pierwszy zadebiutowałam na antenie belgijskiej rozgłośni RCF Radio Liege. I najśmieszniejsze jest to, że bardziej byłam zestresowana moim "drewnianym" francuskim, niż tym, że siadam przed mikrofonem. Zauważyłam, co mnie bardzo ubawiło, że mikrofon działa na mnie wręcz kojąco. Gdy założyłam słuchawki na uszy i ustawiłam go odpowiednio, wszystkie wątpliwości uleciały, a ja jak zwykle nie mogłam zapanować nad moim gadulstwem. Ja, która przez pół życia myślałam o sobie, że jestem nieśmiała! Nie bez znaczenia był fakt, że prowadzącą była przesympatyczna Pani Elżbieta Dedek, pianistka, zdobywczyni tegorocznej statuetki Polak Roku w Belgii, honorowa obywatelka Rawy Mazowieckiej i... Madagaskaru! Niezwykle barwna osoba. Myślę, że nasza znajomość jest zaczątkiem głębszej relacji. A wszystko za sprawą innej artystki, niezwykle utalentowanej i pełnej kobiecego wdzięku Nary Noian, mieszkającej i tworzącej w Belgii (a wcześniej we Francji) pianistki i piosenkarki pochodzenia armeńskiego. I tak dochodzimy do tego, jak ludzie doprowadzają nas do innych ludzi. Zawsze to głosiłam, ze jesteśmy dla siebie nawzajem największą wartością i niejedno spotkanie w zdawałoby się dość błahych okolicznościach może zaważyć na naszym dalszym życiu... 
Grafik na zbliżające się miesiące i trochę muzyki po kliknięciu tutaj: http://www.korzeniewska.com/blog/november-18th-2017

Komentarze

  1. Bardzo ciekawe masz życie, podoba mi się. Włożyłaś dużo pracy i teraz wszystko już owocuje.
    A potem będą następne wydarzenia i znowu będziesz zbierać owoce swojej pracy :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Najważniejsze że jesteś:)))dobrze jest pamiętać o słowach przytoczonych przez Ciebie:)))fantastyczne życie prowadzisz i ciekawych ludzi poznajesz:)))Pozdrawiam serdecznie:)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie musisz Agnieszko usprawiedliwiać się ze swojej nieobecności w blogowym świecie, bo to nie szkoła, a poza tym, życie czasem wymaga od nas przestawienia priorytetów. Mnie też ponad pół roku nie było i wracam powoli z tymi samymi obiekcjami, co Ty. Masz rację, że nie wolno pozwolić, by różne portale społecznościowe rządziły Tobą. Gratuluję Ci sukcesów twórczych. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Your blog was absolutely fantastic!
    Great deal of great information & this can be useful some or maybe the other way.
    Keep updating your blog,anticipating to get more detailed contents.
    หนังใหม่

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Witam w moim świecie LA VIOLETTE. Mój blog nie ma aspiracji politycznych, społecznych, ani żadnych innych. Moja przestrzeń jest otwarta dla wszystkich, którzy kochają życie w każdym jego przejawie bez względu na poglądy i wszelkie inne kryteria. To strefa dobrej energii w sieci i dbam o to by tak zostało.

Będzie mi miło, jeśli zostaniesz na dłużej.
agaa2086@gmail.com

Popularne posty